تعبیر وارونه یک رویا

پیش نوشت:ممنون از خانم جعفری (روزنوشت‌های یک کوالا)بابت دعوت به چالش بیست سال آینده خود را چگونه می‌بینید.

بیست سال بعد 39 سال خواهم داشت؛به دلیل آنکه میخواهم مسیر جدیدی برای خودم بسازم دو سال بعد هم برایم قابل بیش بینی نیست چه برسد به بیست سال بعد...

به نظرم لازم بود قبل از این چالش،چالش دیگری وجود داشت به اسم: تا امروز چه دستاورد‌هایی داشته ام؟(منظورم از دستاورد‌ها،مهارت‌هایم،تجربیاتم،تلاش‌هایم و علی الخصوص شکست‌هایم؛به نظرم مهم ترین دستاورد هر شخص شکست‌های آن فرد است !)چگونه میتوان بدون اینکه درکی از شرایط فعلی داشت برای آینده تصمیم گرفت! لازم است قبل از اینکه از نردبان موفقیت بالا برویم بدانیم نردبان مان را به کجا تکیه داده ایم.بعلاوه قطعا تصور هر شخص از بیست سال آینده اش بر حسب شرایط فعلی آن شخص خواهد بود،برای کسی که تا این سن دستاوردخاصی به دست نیاورده است(منظوراصلی این است که کسی که فکرمی‌کند دستاوردی ندارد،و گرنه قطعا هر کس در زندگی اش دستاورد‌های دارد؛حتی اگر شکست‌هایش باشد.) دو حالت قابل تصور است:1.آن فرد به دلیل اینکه تا آن سن تلاش خاصی نکرده است بیست سال آینده خود را در نیاز‌های اولیه خود خلاصه خواهد کرد،آن فرد می‌نویسد:در آن سن من یک اتومبیل و خانه خواهم داشت،تا آن سن ازداوج کرده و صاحب فرزند خواهم شد.2.آن فرد به دلیل اینکه تا آن سن تلاش خاصی نکرده است بسیار افراطی تخیل پردازی خواهد کرد؛آنقدر آرمان‌های شاخص را بر می‌گزیند که تصور آن برای اطرافیانی که با روحیات او آشنایی دارند بسیار سخت خواهد بود،آن فرد می‌نویسد:تا آن سن چند کتاب پرفروش خواهم نوشت،سود حاصله آن را صرف خرید سهام شرکت x خواهم کرد و...

می‌خواهم پویشی را شکل دهم با عنوان تا امروز چه دستاورد‌هایی داشته ام؟(همانطور که گفتم آن دستاوردها شامل مهارت‌ها،تجربیات،تلاش‌ها و علی الخصوص شکست‌ها و هر چیز دیگری که به ذهنتان میرسد.)

اهداف: با نوشتن دستاوردهایمان علاوه بر پی بردن به نیمه تاریک وجودمان،با خواندن دستاورد‌های دوستانمان قطعا بدون اغراق از تلاش‌هایشان لذت می‌بریم از شکست‌ها و تجربیاتشان درس می‌گیریم،اگر نظری درمورد آنکه بهتر شوند داشته باشیم بیان میکنیم و ...

پی نوشت اول:لطفا از دستاوردهایتان خجالت نکشید،شاید احساس کنید دستاوردی ندارید یا با یک ماه پیش فرق نکرده اید،در حالی که اینطور نیست؛چون شما یک ماه بیشتر زندگی را تجربه کرده اید و آگاه تر شده اید.به این ترتیب ناامیدی‌هایتان را بزدایید،تلاش را کنار نگذارید،هر چه تلاشتان آگانه تر باشد،رشد هم سریع تر خواهد بود.حتی اگر دستاورد‌هایتان به سه خط هم نمی‌رسد باز هم بنویسد چون هم به شما کمک خواهد کرد هم به ما...

پی نوشت دوم:لطفا دنبال اسمتان نگردید؛از تمام کسانی که این نوشته را می‌خوانند دعوت می‌کنم در این پویش شرکت کنند.اگروبلاگ ندارید یگ برگه آماده کنید و دستاوردهایتان را بنویسید یا اگر خواستید در قسمت نظرات بنویسید. و اگر هم وبلاگ دارید چه بهتر...

پیش نویس سوم:این پویش برای تخریب پویش بیست سال آینده تان را چگونه می‌بیند؟ نیست،قطعا من هم آن را خواهم نوشت البته بعد از آگاهی از دستاوردهایم...

پی نوشت چهارم:اگر نوشتید در قسمت نظرات حتما لینک بگذارید،حتما آن را خواهم خواند.